We have bakthi and devotion towards God but we do not surrender. We have love for God and the guru but do not surrender. When faced with a problem we stand before God for a solution. When things don't move according to our expectations we stand before God asking him to clear the obstacle. When someone dear falls sick we stand before him asking to be cured. When that someone dear is at the end of his or her life we stand before him again asking for an extension in life. We place prayers before God. We bribe him with goodies forgetting that whatever offerings we promise comes from him. Then we go back and check with him often if not daily why it hasn't happened. We modify or add on to our offerings and asking. After placing our prayers we go back and interfere in the process. This is not surrendering. This is not Saranam to his feet.
If and when we surrender all the above to him we should learn to step aside and not interfere. We should not go back to him intensifying our prayers. We should not intimidate God to carry out our wishes. We should not harass God. We should not send reminders to him. That would then not be total surrender unto him. To see through our wishes, we need to give him time and leeway and space to work. We should not determine the consequences or the results. We should not speak about it. We should not think about it. We should not meddle in it any further. That is total surrender.
Even as I had seen Tavayogi brush away the dangers and tell us that Agathiyar shall see to it, I realize that we each need to go through such experiences to learn a lesson. The events that unfolded over the past week taught me about surrender that I lack. But the divine was patient with our asking. First, they buy time by remaining silent. By remaining silent it does not mean that God is not listening. It does not mean that he has not listened to our prayers. It does not mean that he is not working on it. It is just that God does not advertise or take selfies and photos and post it on social medias to update us on the progress. He does it silently. Indeed just weeks ago Agathiyar told us that he shall work silently.
அமைதியாக அகத்தியன் செயல் படுவான். முதலில் உங்களை என்னிடம் ஒப்படையுங்கள். அன்றே என் குருநாதன் பலமுறை உங்களிடம் வந்து அமர்ந்து உங்களிடம் பலமுறை கேட்டான் சரணம் அடைந்து விடீர்களா?
Agathiyar reminded us why Lord Murugan came some time back to asked us to surrender. It is only when we surrender that the divine can work on us. It is only when the "I" that is thought to be the doer submits to the holy feet of the divine that the Atma that resides within us and has been watching silently can arise to lead us to greater heights, not to achieve more monetary gains but attain greater spiritual heights. The Atma shall show the way to God. This Jeevatma shall lead us to the Paramatma. The Paramatma shall come as a guru in a physical form or feed its thoughts to the Jeevatma residing within us and move us. Either way, it is the divine who then moves the chess pieces.
When Arunagiri surrendered to Lord Murugan, he was asked to go within. After 12 years the Lord comes back to tell him that he had cried enough. During this time his Jeevatma had revealed all the wrongdoings he did in his lifetime and maybe the past lives too that made him shed tears and regret his actions. The score was now settled. He could move on with the rest of his life without carrying the past baggage. He could give himself completely to God now. Hence the reason it is very vital to settle our past karma before coming to the service of God. Hence the reason on the onset the Siddhas shows us our past karma and its remedies. Only then are we introduced to God anew. Only then is the bridge laid out before us.
If we fail to see our past flaws and faults and never move to rectify them, if we never look back on our past deeds and regret for our actions in this life span while still alive, death comes to us to remind us of our mistakes. Upon death, these are shown to us. We shall shed tears then and regret. But it would be too late to bring the necesary changes and corrections. We then have to wait for the others to end their lives too and join us before taking another birth together to settle the scores. We then have to linger around longer.
Agathiyar has explained to us who we are and our purpose. He had spoken about the 5 tenets too at the Tamil Sangam. We are all one Atma. One energy that has taken various forms. We are here to do God's work he says.
அனைத்தும் ஒரே ஆத்மா. ஒரே சக்தி கூடி செயல்படுகின்றோம். அவ்வளவுதான். இறைவனின் செயலைச் செலுத்துகிறோம்.
உங்கள் வடிவம் நாமம் மறைய வேண்டும். அந்த நான் மறைய வேண்டும். அப்போது மிஞ்சி இருப்பது பரிசுத்த ஆத்மா. அது என் ஆன்மா. அகத்தியனின் ஆத்மா. ஈசனின் ஆத்மா. சுப்பிரமணியனின் ஆத்மா. தவயோகியின் ஆத்மா. முருகனின் ஆத்மா. அன்னையின் ஆத்மா. விஷ்ணுவின் ஆத்மா. நாம் அனைவரும் கடவுளின் அம்சம். அவரின் வேலையைப் பார்ப்பத்திற்கு வந்திருக்கின்றோம்.
The "I" has to be erased. Only then shall the Atma surface. That is my Atma too. All is God's Atma (Paramatma). We are all part of God. We have come to do his work.
பல பிறப்பு எடுத்து விட்டோம். அப்போது நாம் காரியத்தைப் பார்த்துக் கொண்டிருந்தோம். இனியாவது இறைவனின் காரியத்தைப் பாப்போம். அகத்தியனிடம் கேளுங்கள் "நான் எதிர்க்கு வந்தேன்?" அவன் உணர்த்துவான். எதனை நீங்கள் செய்யணும் என்று, எதனை நீங்கள் செய்யலாகாது என்று, அவன் உணர்த்துவான்.
We have taken many births. But then we only attended to our work. At least begin to do God's work now. Ask Agathiyar what your purpose is in coming here. He shall make you realize. He shall guide you on what to do and what to let go.
உங்களுடைய ஆத்மா உங்களிடம் பேசும். எப்போது உங்களுடைய காரியத்தை விட்டு விடுகிறீர்கள் அன்றுதான் உங்களுடைய ஆத்மா வெளிவரும். அது தந்காரியத்தைப் பார்க்கும். அகத்தியன் உங்கள் ஆத்மாக்குள் செலுத்துவான். உங்கள் ஆத்மாவை தன்னுடன் கூட்டி செல்வான்.
Your Atma shall speak to you. Only when you drop your work shall your Atma arise. It will begin to do its work. Agathiyan shall drive your Atma and bring it with him.
அது இறப்புக்கு பின்னர் இல்லை இப்போதே இத்தருணமே கூட்டி செல்வான். அது இறப்புக்கு சமம் இல்லை. இறப்புக்கு பின்னர்தான் அனைத்தும் நடக்கின்றது என்று எண்ணிக்கொண்டு பொன்னான காலங்களைப் போக்கி விடுகின்றனர். அனைத்துமே இப்போதே நடக்க வேண்டும். அனைவரும் என்னுடன் இப்போதே வந்து சேர வேண்டும். உங்களின் ஆத்மா என்னோடு இணைய வேண்டும். அனைத்தும் உயிருடன் இருக்கும் போதே நடந்தேற வேண்டும். உயிர் பிரிந்தபின் அது வெறும் சவம். யாருக்கும் பயன் அற்று அழுகி போகும். உயிர் இருக்கும் போதே அனைத்தையும் சாதித்து விடுங்கள்.
It shall not be after death but right now in the here. It is not death. Do not waste precious time by stalling. Everything should happen now in the present. It should all take place while you are alive. Once life leaves you you are just a corpse. It serves no purpose. Achieve it while alive.
முதலில் உங்களை என்னிடம் ஒப்படையுங்கள். அன்றே என் குருநாதன் பலமுறை உங்களிடம் வந்து அமர்ந்து உங்களிடம் பலமுறை கேட்டான் சரணம் அடைந்து விடீர்களா? அதற்க்கு இதுதான் அர்த்தம்.
"Surrender unto me. Lord Murugan had come earlier and reminded you of the need to surrender. This is the reason."
உயிர் இருக்கும் போதே சரண் அடைந்து விடுங்கள். இறப்புக்கு பின்னர் ஏதும் இல்லை. இறந்தவனுக்குத்தான் மாரு பிறப்பு. இறந்தவனுக்குத்தான் கர்மா தொடரும். இருக்கும் போதே சாதித்து விட்டால் மரணமும் இல்லை கர்மாவும் இல்லை.
Surrender when you are still alive. There is nothing to achieve after death. Karma shall follow the dead. If you achieve it while still alive there is no death. Neither is there karma.
